بي حوصلگي هنگامي روي مي‌دهد كه ما ديگر به اطرافيان، اشياي پيرامون و فعاليت‌هاي روزمره خود علاقه ‌مند نبوده و از آنها لذت نمي‌بريم. بي حوصلگي در واقع فقدان تنوع و انگيزش در زندگي است. ‌يكي از خصوصيات انسان، تنوع طلبي و نياز به تغيير مداوم در شكل و نوع محركات بيروني مي‌باشد. سازگاري ‌حسي سبب مي‌شود ما از فعاليت‌هاي تكراري به ستوه آييم. سازگاري حسي يعني كاهش حساسيت ‌حواس؛ زماني كه در معرض مداوم يك عامل محرك، ثابت و تغيير ناپذير قرار مي‌گيرند. مثلا پس از خريد يك تلفن ‌همراه نو شوق و ذوق فراواني داريم اما پس از گذشت يكي، دو ماه همان تلفن همراه برايمان تكراري و ملال ‌آور مي‌شود.‌همين عامل در روابط زن و مرد نيز مصداق دارد. اما بايد آگاه بود كه تنوع طلبي، يك ويژگي ذاتي انسان‌ها بوده و مي‌بايست در برخي موارد آن ‌را تحت كنترل درآورد و برايش محدوديت قائل شد، وگرنه مجبور خواهيم بود هميشه بي ‌حوصله و دلزده باقي بمانيم و طعم رضايت را نچشيم. يكي از نكات بسيار مهم در روابط، اين مي‌باشد كه زن و ‌مرد هر آنچه كه دارند را يكباره رو نكنند؛ يعني تمام مهارت‌ها، خصوصيات اخلاقي و شخصيتي، آرزوها، اسرار، ‌برنامه‌هاي آينده، هدف‌هاي بلند مدت و كوتاه مدت و غيره. چون زماني كه مثلاً زني از تمام راز و رمز، ‌مهارت‌ها و شيرين كاري‌هاي نامزدش آگاه شود ديگر چيزي باقي نمي‌ماند كه حس كنجكاوي او را نسبت ‌به آن مرد برانگيزد و رابطه از هيجان و تب وتاب مي‌افتد. مانند فيلمي كه وقتي از ابتدا تا انتهاي آن را ‌مشاهده مي‌كنيم ديگر به ندرت پيش مي‌آيد كه بخواهيم مجدداً آن را نگاه كنيم اما اگر همين فيلم به صورت سريال ‌نمايش داده شود، هم هيجانش بيشتر مي‌شود و هم كنجكاوي بيننده براي سر درآوردن از ادامه داستان. اما ‌اين بدين معنا هم نيست كه به طرف مقابلمان دروغ بگوييم و شخصيت اصلي خود را كتمان كنيم بلكه بايد ‌به گونه اي پيش برويم كه در هر يك از ملاقات ‌هايمان يك سخن، مطلب، خبرو يا برنامه تازه در چنته داشته ‌باشيم. خلاصه بايد پيش بيني ناپذير باشيم. ‌براي غلبه بر بي حوصلگي در زندگي از اين راهكارها سود ببريد: ‌1‌-سعي كنيد هر از گاهي در زندگي خود تغييراتي هر چند جزئي ايجاد كنيد. ‌2-‌ بيكاري و فقدان فعاليت، يك عامل مهم در ايجاد بي حوصلگي است. دست به كار شويد، با نشستن و به ‌نقطه اي خيره شدن، چيزي عوض نمي‌شود. برخيزيد و به كاري مشغول شويد.‌3-‌ حس پوچي و اين باور كه زندگي، شغل و فعاليت‌هاي شما بي معني مي‌باشند مي‌تواند شما را تا مرز خود‌كشي پيش برد. نبايد زندگي خود را يك دايره بي پايان و هدف بدانيد. اين وظيفه شماست كه به ‌زندگي خود معنا بخشيد. ‌4‌-هر روز يك چيز جديد ياد بگيريد و به علم خود بيفزاييد. ‌5-‌ خود را به چالش بكشانيد. به فعاليتي دست بزنيد كه در شما استرس ملايمي ايجاد مي‌كند؛ مانند مسابقات ورزشي و يا پذيرش ايده‌هاي جديد.‌6-‌ به ياد داشته باشيد كه هيچ چيز كسالت بار و خسته كننده نيست بلكه اين ذهن بي حوصله شماست ‌كه همه چيز را كسل كننده مي‌بيند. بي حوصلگي يك امر نسبي و دروني است. افكار خود را تغيير دهيد تا ‌احساسات شما نيز تغيير يابند.‌7‌-حس كنجكاوي خود را برانگيزيد. نسبت به پيرامون خود بي تفاوت نباشيد.سعي كنيد از همه چيز سر در ‌بياوريد.البته به غير از مسائل شخصي ديگران.